Aktualności

W niedzielę 27 października br. będziemy obchodzić 33. rocznica poświęcenia naszego kościoła. Dlatego serdecznie zapraszamy wszystkich Parafian do udziału w uroczystej sumie dziękczynnej o godz. 11.00, aby podziękować Bogu za dar świątyni parafialnej oraz modlić się za jej budowniczych i ofiarodawców.

Do udziału we Mszy św. zapraszamy poczty sztandarowe, orkiestrę parafialną oraz scholę liturgiczną.

Mszy będzie przewodniczył ks. prob. Alojzy Drozd, pierwszy budowniczy naszego kościoła.

W związku z obchodami XIX Dnia Papieskiego, z inicjatywy katechetki p. Katarzyny Kocemby-Brol, zorganizowano wernisaż prac plastycznych dla dzieci naszej parafii na temat odczytania przez nich słów Jezusa Chrystusa z Ogrodu Oliwnego "Wstańcie, chodźmy" (Mk 14, 42), których użył także w swoim nauczaniu św. Jana Pawła II. Prace są wystawione w kaplicy św. Floriana. Dziękujemy wszystkim, którzy zaangażowali się w przygotowanie wystawy i zachęcamy do jej zobaczenia.

W dniach od 18 do 20 października br. w Parafii pw. św. Mikołaja w Lublińcu odbędą się rekolekcje dla kobiet (weekandowe spotkania dla kobiet) pt. "Kobieta - Królewski Projekt". Spotkania poprowadzi Sylwia Wilk.

Informacje i zapisy: biernacki.kasia@gmail.com, tel. 668112014

Serdecznie zapraszamy wszystkich do udziału w codziennych nabożeństwach różańcowych przez cały miesiąc październik. Nabożeństwa będą odprawiane o godz. 17.15 (w środy po mszy szkolnej, w soboty o godz. 16.15, a w niedziele o godz. 14.45).

Zapraszamy do prowadzenia modlitwy różne grupy parafialne oraz dzieci i młodzież według następującego planu:

W niedzielę 1 września br. przeżywaliśmy nasze parafialne dożynki . Uroczysta Msza św. była celebrowana o godz. 11.00. Po jej zakończeniu wyruszył sprzed kościoła korowód dożynkowy, który przeszedł ulicami Lompy, Stawową, 1 Maja, Piaskową i Lubliniecką do Domu Spotkań. Bardzo dziękujemy za przozdobienie trasy korowodu oraz za rozdawane ciasto ciasto dla uradowania się uroczystością dożynkową w wymiarach naszych domów i rodzin.

Serdecznie zapraszamy do odwiedzenia galerii, gdzie została zamieszczona duża ilość fotografii.

Dziękujemy p. Katarzynie Pietrek, p. Eugniuszowi Halembie za pierwsze fotografie z wystroju dożynkowego naszego kościoła.

We wtorek 27 sierpnia br. odbyła się parafialna pielgrzymka Róż różańcowych do Santuarium MB Piekarskiej w Piekarach Śląskich. Pielgrzymka rozpoczęła się od zwiedzania muzeum piekarskiego. Następnie pielgrzymi uczestniczyli we Mszy św. dla pielgrzymów w bazylice. Po Mszy św. był poczętunek, a następnie droga krzyżowa na piekarskiej kalwarii. W drodze powrotnej nawiedziliśmy piekarski Kopiec Wyzwolenia nazywany też Kopcem Powstańców Śląskich. Oto kilka fotografii. Większy zestaw znajduje się w zakładce "Galeria".

W sobotni wieczór 15 czerwca zakończyła się Jubileuszowa 25 Piesza Parafialna Pielgrzymka na Jasną Górę. Parafia rusinowicka wędrowała razem z parafią sadowską. Dla parafii w Rusinowicach Jubileuszowa Pielgrzymka była związana z aktem Zawierzenia Parafii oraz Zawierzenia Rodzin Matce Najświętszej.

Oto kilkanaście fotografii wykonanych przez ks. prob. Artura Pytla.

Więc fotografii można będzie zobaczyć w "Galerii" (autorsta Sebastiana Mazura i Bernadety Dziembała).

https://parafia-rusinowice.pl/xxv-jubileuszowa-piesza-parafialna-pielgrzymka-na-jasna-gore-14-15062019-r

W piątek 7 czerwca br. wieczorem dokonano pierwszych prób zewnętrzego oświetlenia kościoła.

Serdecznie dziękujemy tym, którzy przyczynili się do jego zakupienia oraz tym, którzy w ostatnich dniach ofiarnie pracowali nad jego zamontowaniem.

W sobotę 25 maja o godz. 10.00 w kościele seminaryjnym Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Obrze nasz parafianin Zbigniew Halemba przyjął święcenia diakonatu. Wydarzenie to jest radością całej naszej parafii. Dlatego chcemy w tych dniach otoczyć Zbigniewa naszą szczególną modlitwą.

Razem ze Zbigniewem święcenia diakonatu przyjęło jeszcze czterech jego kolegów, a świętenia kapłańskie przyjęło dwóch diakonów. 

Szafarzem święceń był Metropolita Poznański ks. abp Stanisław Gądecki, Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski.

Oto krótka relacja fotograficzna z uroczystości święceń.

Pełną dokumentację fotograficzną można zobaczyć na stronie zgromadzenia: https://oblaci.pl/2019/05/25/obra-dwoch-nowych-prezbiterow-i-pieciu-diakonow-w-polskiej-prowincji/

W sobotę 18 maja grupa 28 osób z naszej parafialnej wspólnoty Dzieci Maryi razem z S.M. Michaliną, naszą katechetką, uczestniczyła w Diecezjalnej Pielgrzymce Dzieci Maryi do Sanktuarium Matki Bożej Pokornej w Rudach. Tam cała gupa modliła się w intencji całek naszej parafii, za co im serdecznie dziękujemy.

Oto pamiątkowa fotografia wykonana w Kaplicy Matki Bożej Pokornej w Rudach.

Drodzy Parafianie, Drodzy Goście.

Nasza parafia przeżywa doroczną uroczystość odpustową. Niech będzie to dla nas przede wszystkim dzień uświęcenia. Serdecznie zapraszamy do uczczenia krzyża świętego a także do dostrzeżenia w krzyżu źródła naszej miłości i nadziei. Życzymy wszystkim radosnego Dnia Pańskiego.

Szczęśc Boże.

Duszpasterze

Kaznodzieją odpustowym będzie O. dr hab. Zdzisław Kupisiński, profesor KUL, pierwszy w historii wikariusz rusinowickiej parafii.

Sumie odpustowej będzie przewodniczył ks. biskup Jan Wieczorek.

Program uroczystości:

Sobota

godz. 15.00 - I Nieszpory

godz. 17.00 - Msza święta

Niedziela

godz. 8.00 - Msza święta

godz. 11.00 - Suma odpustowa

godz. 15.00 - Nieszpory Odpustowe

godz. 15.30 - Msza św.

Warunki zyskania odpustu:

- udział w sakramencie spowiedzi i Komunii św.

- Ojcze nasz …

- Wierzę w Boga …

- modlitwa w intencji Ojca Świętego).

Odpust można zyskać dla siebie lub w intencji zmarłych.

W Trzecią Niedzielę Wielkanocną obchodzimy już po raz 11. Niedzielę Biblijną, która rozpoczyna Ogólnopolski Tydzień Biblijny. To właśnie w tę niedzielę mamy sobie na nowo uświadomić prawdę, że jako chrześcijanie mamy na co dzień żyć Słowem Boga. Otwórzmy też wtedy w naszych domach księgę Pisma świętego i przeczytajmy fragment, który wylosujemy wychodząc z kościoła.

Niech Duch Święty tchnie w nas swoją moc i pomoże nam odczytać przesłanie Słowa Bożego dla naszego życia.

Serdecznie zachęcamy do podjęcia osobistych prób lektury i modlitwy Słowem Bożym. Niech nam w tym pomoże poniższy tekst.

KRÓTKIE WPROWADZENIE DO CZYTANIA I DO MODLITWY SŁOWEM BOŻYM

LECTIO DIVINA

Lectio divina jest metodą duchowego czytania Słowa Bożego. Obecnie jesteśmy świadkami powolnego odnawiania się w Kościele tego wyjątkowego sposobu czytania Pisma Świętego, znanego od czasów starożytnych, który łączy się nierozerwalnie z modlitwą i jest sprawowany w otwarciu na tchnienie Ducha Świętego. Właśnie taki sposób lektury Słowa Bożego, zawierający te trzy elementy, otrzymał przed wiekami łacińską nazwę lectio divina (Boże czytanie). Dzięki działaniu Ducha Świętego, lektura Słowa Bożego staje się dla człowieka wierzącego osobistym spotkaniem z Chrystusem, a Jego słowa stają się źródłem życia, duchowej formacji i uświęcenia człowieka.

Jakie etapy zakłada praktyka lectio divina?

Metoda lectio divina składa się z 4 etapów (4 kroki,
4 stopnie), które noszą w tradycji łacińskie nazwy:

2. Meditatio (medytacja)

3. Oratio (modlitwa)

4. Contempatio (kontemplacja)

Czym charakteryzują się poszczególne etapy lectio divina?

LECTIO

Lectio – jest czytaniem Słowa Bożego. Jest to decydujący etap. Związany jest z postawą słuchania (czytanie + słuchanie). Chodzi o otwarcie własnego słuchu na głos Boga, Który przez swoje Słowo przemawia do mnie. To wymaga szczerości wobec siebie i wobec Boga.

Trzeba sobie postawić wpierw pytania – Czy ja chcę słuchać Boga? Czy pozwolę Bogu mówić do mnie? Co mówisz do mnie Boże przez tekst, który czytam? O czym chcesz mi przez ten konkretny tekst powiedzieć?

Warunkiem i sprawdzianem autentycznego czytania jest zachowanie ciszy. Bóg przemawia w ciszy. Słowo rodzi się w ciszy. Słowo potrzebuje ciszy. Najważniejsze wydarzenia zbawcze dokonały się w ciszy (stworzenie świata, narodzenie Jezusa Chrystusa, Zmartwychwstanie). Nasza cisza potrzebuje Słowa. Nasza cisza nie może być pustką.

Czasami trudno wytrzymać ciszę. Kto wytrzyma ciszę – spotka się ze Słowem. W ciszy i w Słowie spotykam się sam na sam z Bogiem. My czytamy słowo, ale też Słowa „czyta” nasze życie.

W czytaniu Słowa Bożego towarzyszy nam asystencja Ducha Świętego. Orygenes powie, że „Pismo Święte zawiera Ducha Świętego”. On, Duch Święty, doprowadzi nas do całej Prawdy.

Pismo Święte jest jakby tabernakulum Słowa Bożego. Dawniej, zanim zaczęto zapalać „wieczną lampkę” przed Najświętszym Sakramentem, Eucharystią, najpierw zapalano ją przed księgą Pisma Świętego.

Dlatego etap lectio powinniśmy rozpocząć od modlitwy do Ducha Świętego, aby On nas otworzył na Słowo, aby nas wprowadził w tajemnicę Słowa. Modlimy się, aby otworzył nasz umysł, nasze serce, naszą wolę, aby nas wprowadził w głębokości Boga samego. Duch Święty posyła mi Słowo, aby ukształtowało moje życie i wyprowadziło mnie z chaosu.

Uwagi praktyczne:

Najlepiej spotkanie ze Słowem rozpocząć już poprzedniego dnia wieczorem (ok. 5-10 min.). Starożytni ojcowie akcentowali potrzebę wieczornego spotkania ze Słowem, aby ono mogło już z nimi zasnąć, aby Słowo było sprawcą wielu dobrych snów.

Nie można zbyt szybko przechodzić nad Słowem. Na czytanie trzeba poświęcić czas. W nas jest czasami obecny tzw. „syndrom jezdni” (ciągle coś jeździ, wciąż coś się zmienia, przemija) albo sposób „czytania gazetowego” (pobieżne, skakanie tylko po nagłówkach). Tutaj potrzeba pobyć ze Słowem. W ten sposób Bóg daje mi smak przebywania ze sobą.

Jeśli nauczymy się smaku słuchania Słowa Bożego wówczas pojawi się smak medytacji. Zatem trwam wiernie przy lectio.

Czytamy „w głąb”, a nie „w szerz”. Nie koniecznie musi to być duży fragment, może być tylko jedno zdanie, ale pogłębione w odczytaniu.

Dać sobie czas. Uczyć się ascezy w czytaniu Słowa Bożego.

Kroki na etapie lectio.

1. W czytaniu iść od kontekstu do tekstu (poznać przestrzeń w której konkretny tekst się znajduje). Poznać, co jest przed i co jest po czytanym tekście. Gdzie się dzieje opisane wydarzenie? Kto w tym wydarzeniu uczestniczy? Co mówią osoby występujące w opisanym wydarzeniu?

2. Uważnie i cierpliwie czytać nawet kilka razy, wielokrotnie, aby dobrze zrozumieć czytany tekst. Czytam, aby zrozumieć i aby usłyszeć głos Boga, który przez ten tekst do mnie przemawia. Warto przeczytać komentarze do tego tekstu, przypisy tłumacza. Warto porównać miejsca paralelne czy odniesienia do innych tekstów. Warto przeczytać inny fragment, który kojarzy mi się z czytanym fragmentem (jeżeli potrafię go znaleźć). Czasami może pojawić się pragnienie ucieczki, podobnej do tej,
o której usłyszał Pan Jezus: „Posłuchamy Cię innym razem”. Dawniej pomagano sobie trwać przy Słowie przez przepisywanie Pisma Świętego.

3. Asceza zmysłów. Asceza jest potrzebna tam, gdzie rodzi się dysharmonia (np. w moim umyśle). Musi we mnie pojawić się pragnienie słuchania, chociaż nigdy do końca nie można być pewnym, że już wszystko usłyszałem. Kiedyś można znów powrócić do tego tekstu. Starożytni Ojcowie nigdy nie jedli do końca, aby było w nich obecne pragnienie i poczucie smaku.

4. Odnaleźć „kluczowe słowa”, najważniejsze z całego fragmentu. Odnaleźć słowa, które są kluczowe w zrozumieniu całego czytanego fragmentu: słowa – „klucz”.

MEDITATIO

Czytanie było jakby szukaniem prawdy w tekście, niczym „skarbu w ziemi”. Słowo Boże nie jest abstrakcyjne. Zatem szukam w Słowie prawdy o moim życiu. Jest to naturalny etap następujący po czytaniu i słuchaniu. Szukanie prowadzi nas do znalezienia.

Tym „szukaniem” jest – medytacja. W niej dokonuje się znalezienie Słowa dla mojego życia. W medytacji znajdujemy głębię i „smak” słowa. Bardzo ważny jest ten osobisty kontakt ze Słowem Bożym. Jest różnica, co ja medytuję. Żadne słowo ludzkie nie zastąpi nam naszego spotkania ze Słowem Bożym.

W etapie meditatio musi się dokonać trudna droga.
W etapie lectio uaktywniał się nasz umysł (dążenie do poznania Słowa). W medytacji zaś musi się dokonać przeprowadzenie Słowa od umysłu do serca. Musi ono przejść drogę od głowy do serca.

Serce – w języku biblijnym – stanowi jakby „epicentrum” naszej osobowości, naszych pragnień, decyzji, zamiarów. Zatem najważniejszym „organem słuchu” – jest serce. Ze Słowem Bożym może być przez całe życie tylko kontakt intelektualny i przez całe życie może on nie mieć wpływu na nasze życie.

Trzy istotne elementy medytacji:

1. Postawa zbierania. Zbierać osobiście to Słowo, na którym nas najbardziej zatrzymuje nasz umysł. Ojcowie Kościoła porównują ten etap do pracy mrówki. Zbierać Słowa, które nas poruszają w całość. W tym może nam dopomóc „Słowo-klucz” z poprzedniego etapu. Trzeba podsumować nasze zbieranie. Trzeba cierpliwie zbierać
i gromadzić. Jak podsumować? To tak jakby ktoś dużo do nas mówił. I wreszcie zwracamy się do niego ze słowami: „Powiedz mi krótko jeszcze raz, o co ci chodzi?”. Tak i tu musimy podsumować to, co nas zajmuje i co wyraźnie trafia do nas.

2. Medytowanie słowa jest podobne do pracy pszczoły, by to co zbieramy „przerabiać na miód”. Musimy starać się wyczuć, które Słowo jest dla mnie, Słowo przy którym pragnę trwać. Trzeba je teraz „trawić”. Ten moment jest podobny do postawy Maryi, która zachowała i rozważała wszystko w swym sercu. To Słowo zaczyna rodzić w nas „światło” i pytanie – czego pragnie ode mnie Bóg? Bóg przez swoje Słowo zawsze pragnie mnie o czymś pouczyć, coś ważnego mi przekazać. Słowo, które Bóg kieruje do mnie zawsze czegoś wymaga ode mnie. Ojcowie Kościoła porównywali ten etap do „trawienia” pokarmu. To Słowo czyni mnie osobą „brzemienna”. Ono musi być dobry owoc. Może nie od razu rozumiem Słowo. Jednak zrozumiemy je jeśli pozwolimy Słowu drążyć nasze serce.

3. Słowo zaczyna nas konfrontować z naszym życiem. Prawda Słowa zaczyna nas dotykać. Słowo może nas wprowadzić w kryzys, kiedy dostrzegę miłość słowa, wobec mojego braku miłości, hojność Słowa, wobec mojego egoizmu, głębokość Słowa wobec płytkości mojego życia. Słowo może pogłębić to, co już we mnie jest dobre. Słowo może rodzić napięcia np. lęk, kiedy wzywa nas do zmiany czegoś w postawie naszego życia, ale może też rodzić radość, kiedy uświadamia mi piękno życia. W tym Słowie trzeba trwać aż do modlitwy.

ORATIO

Modlitwa jest naturalną konsekwencja medytacji. Etap oratio wypływa z medytacji. Trwam w tym, co sobie uświadomiłem w momencie medytacji. Jeśli doświadczam lęku, modlę się moim lękiem. Jeśli doświadczam radości, trwam w radości, modlę się moją radością. Jeśli doświadczam oporu, modlę się moim oporem. W takim momencie następuje modlitwa serca. Wtedy serce zaczyna się modlić. Tak oto Słowo doprowadziło nas do spotkania sam na sam z Bogiem. Doprowadziło mnie do osobistego spotkania z Bogiem, który rozmawia ze mną, stawia pytania, wzywa, wyjaśnia i słucha mojego zwierzenia, przyjmuje moje dziękczynienie, moje przeproszenie, wsłuchany jest moje prośby i błagania. Rozmowa – dialog ze Słowem Wcielonym.

Bóg kieruje do mnie Słowo życia. Słuchając Słowa, medytując je i modląc się nim, zostaję ożywiony duchowo. Słowo Boże spotyka się z tym, czym żyje moje serce. Otwarcie się na Słowo prowadzi do szczerego i głębokiego spotkania. To Słowo otwiera najgłębsze pokłady mojego serca.

Nie ma modlitwy bez słuchania (lectio) i bez przyjmowania tego, co usłyszane (w meditatio). Teraz serce zaczyna mówić tym, co wywołuje w nas Słowo. Serce zaczyna mówić pod wpływem usłyszanego Słowa.

Jest to moment osobisty i spontaniczny. Przejście do etapu oratio nie może być przyśpieszane. Jeżeli taka jest potrzeba, można jeszcze trwać w etapie meditatio. Jeżeli czujemy, że nasze serce rwie się już do modlitwy, trzeba za tym pójść. Im głębsze jest spotkanie ze Słowem, tym głębsza jest modlitwa serca. Bóg przez swoje Słowo zbliża nas do siebie. Słowo Życia rodzi w nas nowe życie.

CONTEMPLATIO

Lectio divina prowadzi ostatecznie do kontemplacji – do celu życia. Jesteśmy przecież powołani do wiecznej kontemplacji Boga. W lectio divina rozwija się i spełnia nasze życie – nasze powołanie do bycia z Bogiem. Istotą każdego ludzkiego powołania jest być „z Nim” na zawsze.

Kontemplacja jest poszukiwaniem Prawdy. Lectio divina drogą ku miłości, drogą zjednoczenia z odwieczną Prawdą. Jest przejściem od mądrości słowa do miłości Boga. Lectio divina prowadzi konsekwentnie do czystego doświadczenia miłości.

Kontemplacja jest trudnym doświadczeniem. Istnieje powszechne przekonanie, że jest to praktyka przeznaczona dla mistyków, dla wybranych, że jest to modlitwa prowadzona o jedno piętro wyżej. Jest to błędne przekonanie. Każdy człowiek jest stworzony do kontemplacji. Po etapie lectio, meditatio i oratio metoda lectio divina prowadzi nas do kontemplacji, która jest „modlitwą obecności”. Słowo Boga jest ostatecznie miłującą obecnością Boga w naszym życiu. Kontemplacja jest znalezieniem Tego, którego szukamy. Bóg nas stworzył dlatego, że chce być dla nas. Dla Boga moja obecność jest wszystkim.

Czasami w kontemplacji przeszkadza nam świadomość własnej ograniczoności, świadomość, że jestem zbyt dotknięty grzechem. Tymczasem jest to fałszywe przekonanie. Bóg nie kocha moich grzechów, moich nieprawości, ale Bóg kocha mnie zaplątanego w moich grzechach. W kontemplacji potrzebna jest wiara, że Bóg sam nam wystarczy.

„On patrzy na mnie, a ja patrzę na Niego” (św. Jan
M. Vianney).

Jak praktykować lectio divina? (Uwagi ogólne)

1. Praktykowanie metody lectio divina można realizować na dwa sposoby: wszystkie etapy złączyć razem, w jedną całość, albo też poświęcać na każdy etap osobny czas (np. cztery razy w ciągu dnia). W warunkach domowych najlepiej uczynić to w całości. W warunkach rekolekcyjnych można sobie podzielić np. razem złączyć dwa teksty konferencyjne i rozpracować je w poszczególne etapy razem. Można np. po pierwszej konferencji w ciągu dnia poświęcić czas tylko na lekturę tekstów, po drugiej tylko na medytację, gdzieś w ciągu dnia wejść do kaplicy czy kościoła aby przeprowadzić etap oratio, a wieczorem najlepiej poświęcić czas na contemplatio.

2. Wskazaną rzeczą jest praktykowanie w czasie rekolekcji wieczornego rachunku sumienia. Dobrze jest przy tym kierować się właśnie Słowem Bożym, które nam towarzyszyło przez cały dzień.

3. Na zakończenie modlitwy wieczornej, jak już było wspomniane wcześniej, można sobie przeczytać teksty, które będą w następnym dniu podstawą naszych rozważań rekolekcyjnych.

4. Trudno jest określić ile potrzeba czasu na realizację każdego z etapów. Jest to rzeczywistość ustalana indywidualnie. Jednak wydaje się, że wszystkie etapy ujęte razem nie powinny zajmować mniej czasu niż 20-30 min. Kiedy dysponujemy dużą ilością czasu, np. w czasie rekolekcji, wówczas można więcej czasu poświęcić na dany etap. W codziennym życiu znalezienie np. 20 minut już będzie sukcesem.

5. Czas przeznaczony na lectio divina czasami wydaje się zbyt długi. Nie skracać czasu. Walczyć i zmagać się z czasem. Owoce zawsze przychodzą po czasie. Skracając sobie czas możemy zaprzepaścić wiele cennych myśli, które pomogą nam głębiej przeżyć spotkanie ze Słowem.

6. Kto rozpoczyna praktykowanie lectio divina powinien zaczynać od prostych tekstów biblijnych. Najlepiej rozpocząć od tekstów Nowego Testamentu, psalmów, a potem dopiero inne teksty Nowego oraz Starego Testamentu. Nie wybierać sobie na początek tekstów zbyt trudnych.

7. Warto zaopatrzyć się w dobre teksty biblijne, w dobre wydanie Pisma Świętego. Aktualnie najbardziej przystępnymi tekstami są: tzw. Biblia Tysiąclecia, Pismo Świętego Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych, wyd. V., Poznań 2000 oraz Pismo Święte wydane przez Edycję św. Pawła w Częstochowie. Ich dobrą stroną są bardzo proste komentarze.

8. W celu spokojnego praktykowania lectio divina trzeba sobie znaleźć odpowiednie miejsce i czas, który pozwoli na właściwe dla tej metody skupienie i zachowanie ciszy. Trwanie w ciszy nie jest czasem zmarnowanym.

9. Praktykowanie lectio divina powinniśmy rozpocząć od modlitwy do Ducha Świętego. Można też na początku odmówić jeden z psalmów, aby wejść w ducha modlitwy i otwarcia się na Słowo Boże.

10. Na etapie lectio można posłużyć się wszelkimi pomocami, które mogą pomóc nam lepiej zrozumieć tekst biblijny. Są to m.in. encyklopedie biblijne, leksykony, komentarze, słowniki biblijne, konkordancje (szukanie tekstów wg charakterystycznych słów).

11. W obecnej dobie istnieje wiele pomocy książkowych, które są wprowadzeniem w indywidualną lekturę Słowa Bożego według metody lectio divina. Istnieje wiele sposobów lektury Słowa Bożego. Jednak omawiany sposób wydaje się ostatecznie bardzo prosty i przystępny.

Ks. Proboszcz

Drodzy Parafianie.

Drodzy Goście.

Życzmy Wam, aby nasz Pan, Jezus Chrystus otworzył swoim zmartwychwstaniem Wasze oczy i serca, byście mogli je napełnić Jego światłem, radością, pokojem, mocą ducha i wszelkiego dobra, a potem byście umieli Go rozpoznać na drogach życia i świadczyć o Nim w codzienności.

Życzmy Wam radosnej, pełnej pokoju, zgody i miłości Wielkanocy.

Duszpasterze

Z najszej parafii organizowana jest autokarowa pielgrzymka do grobu św. Jadwigi w Trzebnicy koło Wrocławia w sobotę 27 kwietnia br. (sobota przed odpustem parafialnym). W ten sposób jako parafia dołączymy się ogólnodiecezjalnej pielgrzymki by uczcić św. Jadwigę, patronkę Śląska.

Wyjazd nastąpi o godz. 5.50 sprzed naszego kościoła. Koszt wyjazdu to 35 złotych od osoby. Przewodnkiem grupy pielgrzymów będzie ks. Kazimierz Tomasiak. Powrót jest planowany około godz. 18.00.

Serdecznie zapraszamy wszystkich parafian do udziału parafialnej drodze krzyżowej, którą odprawimy na ulicach naszej parafii w Niedzielę Palmową Męki Pańskiej 14 kwietnia br. (w "Świetle Nadziei" została błędnie podana data 7 kwietnia).

Droga krzyżowa rozpocznie się o godz. 16.45 na ul. 1 Maja obok drzewa z kapliczą MB Szkaplerznej (obok starej szkoły).

Drasa będzie wiodła ulicami Kolejową oraz Ks. Gołka do krzyża na skrzyżowaniu ulic ks. Gołka, 1 Maja i Piaskowej, gdzie zakończy się nabożeństwo.

Serdecznie zapraszamy do udziału w drodze krzyżowej oraz do zaangażowania się w czytanie rozważań i niesienie krzyża.