HISTORIA PARAFII I KOŚCIOŁA
pw. Znalezienia Krzyża Świętego i św. Katarzyny w Rusinowicach

Mieszkańcy Rusinowic od najdawniejszych czasów przynależeli do parafii św. Józefa w Sadowie, natomiast mieszkańcy Piłki do kościoła NSPJ w Koszęcinie. Pragnienie zbudowania własnego kościoła w Rusinowicach pojawiło się już przed II wojną światową, jednak trudne doświadczenia wojenne sprawiły, że zamiar ten długo jeszcze musiał czekać na realizację. Realna możliwość budowy świątyni pojawiła się dopiero na przełomie lat 70. i 80. XX wieku, kiedy proboszczem w Sadowie został ks. Alojzy Drozd. Zjednoczył on całą parafię w dziele budowy nowego kościoła, stając się jego pierwszym budowniczym.

Zezwolenie na budowę uzyskano w maju 1982 r. Ziemię pod kościół podarował parafianin Jerzy Kampczyk. Krzyż i plac budowy poświęcił ks. prob. Alojzy Drozd 29 sierpnia 1982 r. Architektem kościoła został mgr inż. arch. Zygmunt Radziewicz-Winnicki, a konstruktorem mgr inż. Franciszek Klimek. Prace budowlane rozpoczęły się w czerwcu 1983 r., przy czym większość z nich wykonywali systemem gospodarczym sami parafianie. Kierownikiem budowy został inż. Józef Opiela. Kamień węgielny wmurował bp Herbert Bednorz 19 września 1983 r. W 1984 r. dzieło budowy kościoła przejął ks. Henryk Gołek. On też w styczniu 1985 r., z momentem erygowania parafii w Rusinowicach został jej pierwszym proboszczem.

Pierwszym kościelnym i gospodarzem został Karol Sowa. Pierwsza organistka to Joanna Piecuch, a pierwsza katechetka – Maria Piecuch. Kościół został poświęcony 28 października 1986 r. przez biskupa katowickiego Damiana Zimonia. Autorami wystroju świątyni zostali artyści Stanisław Kluska (krzyż, obrazy, witraże) i Tadeusz Ginko (droga krzyżowa). Po wybudowaniu kościoła, z inicjatywy ks. biskupa Czesława Domina podjęto w roku 1990 kolejne ważne dzieło, jakim była budowa ośrodka dla niepełnosprawnych, którą kierował ks. Henryk Gołek. Po jego tragicznej śmierci w 1991 r. posługę proboszcza objął ks. Franciszek Balion, który dokończył dzieła wystroju i doposażenia kościoła a także budowy ośrodka oraz kaplicy cmentarnej.

Kościół został konsekrowany 28 kwietnia 1996 r. przez biskupa gliwickiego Jana Wieczorka. Autorem nowego wystroju prezbiterium oraz ołtarza był Piotr Kłosek, a wykonawcą marmurowego ołtarza, ambony i chrzcielnicy – Henryk Grzechac. Dzwony odlano w ludwisarni Jana Felczyńskiego w Przemyślu, a organy zbudował organmistrz Henryk Hober.